از کلاس چه خبر(دهم-میزان سواد)

باز امروز در کلاس دوم دبیرستان اتفاقی افتاد که گفتم بنویسم تا قضاوت شما را بدانم .یک سوال ساده سر کلاس جغرافی  پرسیدم.کی می داند مرتع چیست؟از 28 نفر فقط یک نفر می دانست.برای اطمینان بیشتر همین سوال را سر یک کلاس دیگر پرسیدم.هیچ کدام نمی دانستند.خشکم زد.یعنی این کلمه را هیچ کس نشنیده بود.محال است.بعد یاد مسابقه ثانیه ها افتادم که توسط کاردان مجری شبکه سه اجرا می شد.

وضعیت آموزش و پرورش آشفته است.نمرات بچه ها واقعی نیست.قبولی ها خیلی مشکوک است.امتحانات سخت گرفته نمی شود.معدل ها آب رفته.بیشتر بچه ها برای نمره ده درس می خوانند.خیلی از این نمرات ده هم خود دانش آموز نگرفته است.پدر و مادر ها هم کمی بی خیال شده اند.دیگه چی بگویم؟

 حالا من معلم چگونه تدریس کنم؟انگیزه برای تدریس خوب کم شده.من می دانم مقصر کیست.از بالا بالا ها آب می خورد.به ما غذا میدهند اما غذای آبکی.به ما ماشین می دهند اما آبکی.به ما دیپلم می دهند اما آبکی.به ما حق زندگی می دهند اما آبکی.به ما خبر می دهند اما آبکی.به ما می گویند فکر نکن ما به جای شما فکر میکنیم.برو مدرسه ولی فقط حفظ کن .یاد نمی خواد بگیری.....

هدف تربیت در آموزش و پرورش انسان موحد است نه انسان مولد.

انسان محوری مهم نیست ایمان محوری مهم است.

نیاز های مادی مهم نیست نیازهای معنوی مهم است.

یادگیری مهم نیست محفوظات مهم است.