همبستگی اجتماعی

کشور های جهان به واسطه پدیده جهانی شدن در معرض تغیرات سریع گوناگونی هستند.این دگرگونی ها در ابعاد مختلف اجتماعی اقتصادی فرهنگی و سیاسی کاملا مشهود است.البته گاهی این تغیرات مثبت است و موجب توسعه وپیشرفت جامعه است و گاهی هم منفی و باعث پس رفت می شود.کشور ها ی جهان بخصوص کشورهای که از بنیان های قوی و محکم فرهنگی برخوردار نیستند یا درصدد حفظ  ارزشهای کلان خود نباشند در معرض دگرگونیهای منفی پیش خواهند رفت.یکی از اصلی ترین ارزشهای مهم هر جامعه ایی همبستگی اجتماعی در آن جامعه است.این ارزش در حال حاضر به واسطه عوامل مختلفی در حال تغیر  است.البته دقت داشته باشید که این ارزش از بین نمی رود فقط شکل آن عوض می شود.از نظر امیل دورکیم جامعه شناس فرانسوی دو نوع همبستگی در جوامع وجود دارد.همستگی مکانیکی و همستگی ارگانیکی.

همبستگی مکانیکی در جوامع ابتدایی و کوچک دیده می شود.شکل آن بصورت همانندی های بین مردم دیده می شود.مشابهت های زیادی بین افراد وجود داردو این راز وحدت و همبستگی بین انها است.آنها دارای  مشترکات زیادی هستند.مثل قومیت ومذهب.ازدواجها بیشتر درون گروهی است.بسیاری از کارها باهم انجام می شود.مثل انواع مراسم ها .این نوع از همبستگی به مرور زمان درحال تغییر است. زندگی شهرنشینی و دگرگونی های ناشی از پدیده جهانی شدن همستگی مکانیکی را تبدیل به همستگی ارگانیکی می کند.در همبستگی ارگانیکی کمتر مشترکاتی بین مردم وجود دارد.در اینجا ملاک  تفاوت ها بین افراد است.اعضای جامعه در کنار هم و مبنتی بر تعاملات اجتماعی متفاوت زندگی می کنند.نیازها باهم فرق دارند.نگاه افراد به زندگی یکسان نیست.مذاهب مختلف.قومیت های مختلف و خیلی چیزهای مختلف عامل همبستگی است.

الگوی ایرانی اسلامی

امروز روز جهانی حضرت علی اصغر(ع) است.چه اسم قشنگی.چه روز پر معنایی.در بیش از 100کشور دنیا مثل آمریکا وبیشتر کشور های اروپایی این مراسم برگزار می شود.این یک موفقیت است که توانستیم مظلومیت(شهید) یک کودک شش ماهه را به جهانیان نشان دهیم.
اما دو روز پیش هم(93/8/7) روز جهانی کوروش فرمانروای خوشنام ایرانیان بود.پادشاهی که آوازه اش در جهان به خاطر رفتارش در نبرد با مخالفانش پیچیده است.او که به ادیان و فرهنگ دینی مردم احترام می گذاشت.او که بیانیه حقوق بشر را برای اولین بار در جهان مطرح کرد.
اما حرف اصلی اینها نیست.حرف اصلی این است که چرا ما فقط به ارزشهای دینی مان توجه داریم ولی ارزشهای ملی مان را کمترین توجهی نمی کنیم.مگر ما نمی گوییم می خواهیم یک الگوی ایرانی اسلامی به جهانیان ارائه کنیم.پس این کارها چه مفهومی دارد؟