تصاویر دلخراش فقر

دیگر زبانم از دیدن این تصاویر بند آمده.نمی دانم چه بگویم.تقصر را گردن کی بیاندازم؟سرنوشت که نه.خودشان بازم نه.پدر و مادرشان بازم قانع نمی شوم.می رسم به یک جواب :نالایقی حاکمان .همین.اما این جواب هم مثل بقیه جواب هام فقط یک جواب است.دانستنش هم کاری نداشت.حالا چه کنم با دلم؟چه کنم با وجدانم؟مگر می توان آرام گرفت؟وای خدای من ما چقدر از بقیه کشورها جلوییم.از فقر که نگو.یک کشور انقلاب کرده که تو ی دلش چی می گذره.قرارمان این بود؟فقر باشه.تبعیض باشه .دروغ باشه.اختلاس هم باشه.چی میشه مگر!انقلاب هم باشه.حکام هم باشند.کی به کیه.فقط یک عده ای نباشند.عبدی نباشد خوب است.بهشتی نباشد خوب است.ارش صادقی نباشد خوب است.نمی شه همه باشند.میشه؟خوب معلومه که نمی شه.موی دماغ نمی خواهیم.مگر سفره انقلاب چقدر جا دارد؟با دل یک عده مثل من هم کاری نیست.عقل و منطق هم بدرد انقلابی گری نمی خورد.بهترین منطق منطق زور است.مثل بیسمارک باید فکر کرد.